Na czym polega idea karty I.C.E. i kto może być jej użytkownikiem?

Często o uratowaniu życia lub zdrowia ofiary wypadku decydują minuty. Tymczasem w Polsce nie ma obowiązku noszenia przy sobie dowodu tożsamości, ani innych dokumentów ułatwiających ratownikom zdobycie informacji o poszkodowanym.

We Włoszech narodził się pomysł, aby każdy obywatel nosił przy sobie specjalną kartę I.C.E. Skrót ten pochodzi od angielskich słów „in case of emergency” znaczących dosłownie: „w nagłym wypadku”. Noszenie jej przy sobie znacznie ułatwi ratownikom, lekarzom i innym osobom zaangażowanym w akcję ratunkową kontakt z bliskimi poszkodowanego. Umożliwi to identyfikację rannej osoby oraz zdobycie kluczowych informacji dotyczących jej stanu zdrowia, przyjmowanych leków, odbywanej terapii. Dlatego wypełnioną kartę - z telefonami do bliskich nam osób, powinien mieć każdy z nas – my sami, nasze dzieci, rodzice i dziadkowie, a także współpracownicy, czy przełożeni.

Polski Czerwony Krzyż promuje teraz jej wersję plastikową, dlaczego?

Dotychczas rozdawaliśmy karty papierowe, jednak są one mało trwałe i łatwo ulegają zniszczeniu, dlatego też mogły mieć głównie wymiar promocyjny. Podążamy teraz w kierunku lepszego rozwiązania i proponujemy kartę plastikową, na której dane kontaktowe będą nadrukowane. Nadruku tego nie da się zetrzeć, a sama karta nie zostanie porwana lub zabrudzona w taki sposób, że dane nie będą nadawały się do odczytu.

Jaka jest procedura uzyskania plastikowej karty I.C.E?

Każdy, kto chce wejść w posiadanie karty plastikowej, musi zakupić zdrapkę. Zawiera ona ukryty kod numeryczno-literowy, przy pomocy którego rejestruje się swoje dane na stronie internetowej www.pck.org.pl/ice, na której znajdują się również dokładne wytyczne, co i gdzie należy wypełnić. System pobiera te informacje i transportuje je do drukarki z plastikowymi kartami. Gotowy produkt przesyłany jest na wskazany przez użytkownika adres. Koszt zdrapki to zaledwie kilka złotych. Obecnie są one dostępne w Zarządzie Głównym PCK, ale już wkrótce pojawią się w szerszym obiegu.

Gdzie najlepiej nosić taką kartę, czy jest jakiś sposób na oznaczenie jej posiadania?

Kartę I.C.E. należy zawsze nosić przy sobie. Najlepiej w kieszeni, ponieważ włożona do portfela lub dokumentów może stać się obiektem kradzieży. Natomiast sama w sobie, nie powinna stanowić przedmiotu zainteresowania złodzieja, gdyż jest dedykowana tylko właścicielowi. Ktoś obcy, kto chciałby zrobić użytek z nie swojej karty, mógłby sam sobie zaszkodzić.

Promują Państwo również wpisanie danych z karty I.C.E. do telefonu komórkowego. W jakim celu i jak to zrobić?

I.C.E. w telefonie nie jest wyłączną inicjatywą PCK. Ideę tę promują także inne organizacje i stowarzyszenia. Chodzi o to, aby umieszczać hasło „ICE” w książce telefonicznej przy osobach, z którymi należy skontaktować się w razie naszego wypadku. I tak na  przykład: ICE 1 - to mama, ICE 2 - tata, ICE 3 - mąż, żona, kuzyn, czy sąsiadka w zależności od tego, kto jest w stanie udzielić szczegółowych informacji na temat naszego zdrowia, alergii,  przebytych chorób. Pamiętajmy jednak, że telefon jest przedmiotem kruchym i może się zniszczyć w trakcie wypadku. Co więcej, na terenie niektórych obiektów nie można mieć włączonego aparatu telefonicznego. Stąd zachęcamy do kart plastikowych.

Dziękuję za rozmowę.